Mijn blik om je lichaam geslagen
de eerste teug uit je warmte
de dood is om je dood te lachen
in het bed dat we vannacht
tot het onze hebben gemaakt
tussen lakens die tekens dragen
onze beweging herinnering
in de plooien neergelegd
het licht bloedt op je huid
in het bed dat we vannacht
tot het onze hebben gemaakt
de tijd zullen we in onze koffers
leggen nog voor de hospita
de woorden van dit blad veegt
maar eerst nog tillen mijn lippen
het licht vanaf je billen omhoog